بررسی وضعیت روانشناختی امدادگران فعال سوانح ترافیکی در مقایسه با امدادگران غیرفعال هلال احمر شهرستان کرج درسال ۱۳۹۱

زمینه و هدف: سوانح ترافیکی از علل عمده مرگ و ناتوانی است که مصدومان آن نیازمند امدادرسانی می باشند. امدادگران جاده ای که مراقبت از مصدومان جاده ای را بر عهده دارند، بدلیل حضور مکرر در سوانح دلخراش، در معرض خطر ابتلا به اختلالات روانی می باشند. بررسی وضعیت روانی امدادگران جهت اعمال حمایت های روانی ضروری می باشد، از این رو این مطالعه با هدف اصلی مقایسه ی وضعیت اضطراب، استرس و افسردگی در دو گروه از امدادگران فعال و غیرفعال (منظور از امدادگران غیر فعال، امدادگرانی است که در دوره ی مقدماتی و دوره ی چهل ساعته آموزش دیده اند ولی اصلاَ در پایگاه های جاده ای جهت امدادرسانی حاضر نشده اند) در سوانح ترافیکی جمعیت هلال احمر شهرستان کرج انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی-مقایسه ای به صورت مقطعی در سال نود و یک، بر روی دو گروه از امدادگران غیرفعال و فعال سوانح ترافیکی جمعیت هلال احمر شهرستان کرج صورت گرفت. پس از هماهنگی با مسئولین مربوطه، داده ها با استفاده از پرسشنامه ی دوبخشی شامل اطلاعات فردی و پرسش نامه ی استاندارد (depression, anxiety and stress scale) dass-21 جمع آوری و وارد نرم افزار spss16 گردید و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و طی آزمون های آماری کای دو و آنوا و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان می دهد که تفاوت معناداری بین وضعیت اضطراب، استرس و افسردگی در دو گروه از امدادگران یافت نشد (05/0p>) همچنین در بررسی ارتباط بین وضعیت روانشناختی با سن، تاهل، سابقه کار و تحصیلات در دو گروه، فقط ارتباط میان تأهل و استرس در امدادگران غیرفعال معنادار بود (05/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد علاوه بر امدادگران سوانح ترافیکی، امدادگران غیرفعال نیز نیازمند توجه بیشتر و انجام برنامه های حمایت روانی و غربالگری اختلالات روانی می باشند؛ همچنین انجام مطالعات مشابه و در سطح وسیعتر توصیه می شود.